WOENSDAG, 4 mei vervolg.

We bezochten ook het Lladro museum, met video, rondleiding door toonzalen en fabriek.

Buiten zijn er allerlei sportmogelijkheden voor het personeel, met een enorm zwembad. Welk Nederlands bedrijf heeft dit? Het porceleinen schip, waar Wim bij staat kost 172.000 euro. Er was dit keer een outletstore. Vroeger hadden ze dat nooit, maar door de recessie, zijn ze tot de ontdekking gekomen, dat je beeldjes met kleine beschadigingen, nauwelijks zichtbaar net als bij de Porceleine Fles in Delft, beter als B keus kunt verkopen, dan zoals vroeger alles te vernietigen. Er ging best wel wat over de toonbank, maar, zo constateerden we, wel gekocht door de Russen, en door niemand uit onze bus. Buiten was het bloedheet, blij dat de bus airconditioned was. Thuis gekomen om half 7, simpel broodje genomen, met gebakken spek en eitje op ons nieuwe tafelgrilletje. Om 8 uur keken we eerst naar de dodenherdenking en op bed volgden we de wedstrijd van Manchester-Schalke, bijna met de ogen dicht.

DONDERDAG, 5 mei.Prachtig weer, en we waren al vroeg op het strand. Maar rond 11 uurkwam er bewolking uit zee en stak ook de wind op. Aangenaam was toen anders. We hebben het nog een half uur vol gehouden en terug gegaan naar de camping. Verdraaid! Daar scheen de zon al weer. Ik ben gaan zwemmen en Wim is op de ligbedden gaan lezen. Het water in het overdekte bad was heerlijk. Voor buiten vind ik het nog te koud. (Het water dan)De hele verdere dag heeft de zon geschenen en om 7 uur zaten we buiten in de zon te eten. Het strand hebben we die dag niet meer gezien. Beetje boos was ik wel.

VRIJDAG, 6 mei. eerst 's morgens om 10 uur met Tineke gezwommen, en omdat er toch weer wat wolken waren geen risico genomen en een tochtje gemaakt . Het was heerlijk warm weer dus airco aan. In Cabanes bleek de boel afgezet, maar na wat gekriskras kwamen we toch in het centrum. Op de markt was een grote arena gebouwd, maar achter de traliehekken, konden we toch koffie drinken. Eerst de kerk bekeken, en omdat daar zoveel bloemen stonden in mijn beste Spaans aan de kosteres gevraagd, waar die bloemen voor waren. Het was feest. (Ja dat hadden we al begrepen, het was hardstikke druk) Feest van de patroonsheilige, en dat duurde de hele week. Om 1 uur (en het was kwart voor 1) kwamen de stieren. ???? We zijn toch maar even bij die arena gaan staan, waar steeds meer mensen kwamen. Je kon er rustig gaan zitten, maar bleven toch liever staan. Overal renden jongelui. En klokslag 1 uur denderden een zootje stieren die arena in. Het ging zo vlug, dat Tineke vergat een foto te nemen. (Ik had het toestel vergeten). Die stieren renden een stel containers in, en .... dat was het dan???

Neen, een voor een mochten die stieren er uit en renden een paar rondjes en de jeugd mocht ze uitdagen. Met lappen, jacks ed en die beesten maar rennen. Die jongens schoten als de stieren te dicht bij kwamen tussen de tralies door, Of renden een trappenpodium op, tot op een keer een stier er ook op sprong . Dat was schrikken. Maar er gebeurde gelukkig niets vervelends. Na een kwartiertje waren wij het al zat en zijn we naar La Borena gereden.

Buiten ziet het er niet uit met al die kratten., Maar waar we in een stampvol restaurant heerlijk hebben gegeten. Echt Spaans. We waren de enige toeristen. En zoals iedere keer een supervriendelijke bediening. De chef ging zelfs, omdat we niet begrepen, wat paella marisco en fidelles waren, 2 borden met dat eten halen, zodat we het konden zien. We kozen alle vier een schotel met diverse jamon soorten en kaas. Er kwam weer zo'n groot bord met een rond brood met verse tomatenpuree en als pannenkoek gebakken. Ook 2 schotels met salade met een hele stapel groene en zwarte heerlijke olijven. Als hoofdgerecht kozen Tineke en ik lamskarbonades en Wout en Wim varkensribbetjes. Alles was voortreffelijk, en heel smaakvol. Als toetje kozen we ijs. Niet zo maar een coupe. We hadden allevier moeite het weg te werken. En dan nog koffie ook. Totale schade 40 euro.